زیمبابوه، کشوری در جنوب قاره آفریقا، با تاریخ پرفراز و نشیب، منابع طبیعی غنی، مناظر نفس‌گیر و فرهنگی عمیق، یکی از مقاصد منحصر‌به‌فرد این قاره محسوب می‌شود. این کشور که زمانی به‌عنوان «سبد نان آفریقا» شناخته می‌شد، دوره‌ای از بحران‌های اقتصادی و سیاسی را تجربه کرد اما همچنان با پتانسیل‌های طبیعی و انسانی خود در مسیر بازسازی و پیشرفت گام برمی‌دارد. از ویرانه‌های تاریخی گرِیت زیمبابوه گرفته تا آبشارهای باشکوه ویکتوریا، زیمبابوه تلفیقی از میراث، زیبایی و ایستادگی است.

زیمبابوه در جنوب آفریقا واقع شده و با کشورهای زامبیا در شمال، موزامبیک در شرق، آفریقای جنوبی در جنوب و بوتسوانا در غرب هم‌مرز است. این کشور به خشکی محصور است و به دریا راه ندارد، اما رودخانه‌های مهمی مانند زامبزی و لیمپوپو، مرزهای طبیعی آن را شکل می‌دهند.

یکی از مشهورترین جلوه‌های طبیعی این کشور، آبشار ویکتوریا (Victoria Falls) است که در مرز زیمبابوه و زامبیا واقع شده و از عجایب طبیعی جهان به شمار می‌رود. این آبشار با پهنایی حدود ۱٬۷۰۰ متر و ارتفاعی نزدیک به ۱۰۸ متر، یکی از پرشکوه‌ترین جاذبه‌های گردشگری آفریقا محسوب می‌شود.

کشور زیمبابوه دارای تنوع زیستی چشم‌گیری است؛ پارک‌های ملی مانند Hwange و Mana Pools مأمن گونه‌های زیادی از حیات‌وحش، از جمله فیل، شیر، زرافه، پلنگ و کرگدن هستند. طبیعت‌گردی، سافاری و تماشای پرندگان در این مناطق از محبوب‌ترین فعالیت‌های گردشگری محسوب می‌شود.

تاریخ زیمبابوه به هزاران سال پیش بازمی‌گردد. در دوران قرون وسطی، یکی از برجسته‌ترین تمدن‌های جنوب آفریقا به نام پادشاهی گرِیت زیمبابوه در این منطقه شکل گرفت. بقایای دیوارهای سنگی و معماری پیچیده آن، گواهی بر شکوه و پیشرفت این تمدن است.

در دوران استعمار، این منطقه به تسلط بریتانیا درآمد و به نام «رودزیا» شناخته شد، نامی برگرفته از سسیل رودز، سرمایه‌دار و سیاست‌مدار بریتانیایی. در قرن بیستم، تلاش برای استقلال و پایان دادن به حکومت اقلیت سفیدپوست منجر به جنگ‌های داخلی و در نهایت استقلال رسمی کشور در سال ۱۹۸۰ شد.