اروگوئه
در قارهای که با قدرتهای بزرگی مانند برزیل و آرژانتین شناخته میشود، کشور کوچکی با آرامش خاص، ثبات سیاسی، و کیفیت بالای زندگی، توجهها را بهسوی خود جلب میکند. این کشور اروگوئه است؛ سرزمینی در جنوب شرقی آمریکای جنوبی، در حاشیهی اقیانوس اطلس، که با جمعیتی کمتر از چهار میلیون نفر، یکی از مترقیترین و آرامترین کشورهای منطقه به شمار میرود.
اروگوئه از شمال با برزیل و از غرب با آرژانتین هممرز است، در حالی که سواحل شرقی آن به آبهای نیلگون اقیانوس اطلس ختم میشوند. کشور با وسعتی در حدود ۱۷۶٬۰۰۰ کیلومتر مربع، دارای طبیعتی متنوع از دشتهای سرسبز، تپههای ملایم، رودخانهها، و سواحل ماسهای است.
یکی از ویژگیهای مهم جغرافیایی اروگوئه، رودخانهی عظیم ریو د لا پلاتا (Río de la Plata) است که در مرز غربی کشور جاریست و پایتخت اروگوئه، مونتهویدئو (Montevideo)، در کنار آن قرار دارد. مونتهویدئو شهری است پویا و فرهنگی که بیش از یکسوم جمعیت کشور را در خود جای داده و قلب اقتصادی، سیاسی و هنری اروگوئه محسوب میشود.
اروگوئه تاریخ پرفرازونشیبی دارد. پیش از ورود اروپاییان، قبایل بومی مانند چاِرواها در این منطقه زندگی میکردند. در قرن شانزدهم، اسپانیاییها و پرتغالیها به رقابت برای سلطه بر منطقه پرداختند و در نهایت اروگوئه بخشی از مستعمرات اسپانیا شد. پس از دورهای از اشغال پرتغال، بریتانیا و آرژانتین، کشور در سال ۱۸۲۸ بهطور رسمی به استقلال رسید.
در قرن بیستم، اروگوئه با چالشهایی همچون دیکتاتوری نظامی در دهه ۱۹۷۰ مواجه شد، اما در دهه ۱۹۸۰ با بازگشت به دموکراسی، تبدیل به یکی از پایدارترین و بازترین جوامع آمریکای جنوبی شد. احترام به حقوق بشر، آزادی بیان، و مشارکت سیاسی فعال از ویژگیهای نظام سیاسی مدرن این کشور است.
اکثر مردم اروگوئه از نوادگان مهاجران اسپانیایی و ایتالیایی هستند و زبان رسمی کشور اسپانیایی است. دین غالب مردم مسیحیت (کاتولیک) است، اما اروگوئه از جمله سکولارترین کشورهای قاره محسوب میشود، با آزادی کامل ادیان و تفکیک آشکار دین از حکومت.
نرخ سواد در کشور بسیار بالاست و سیستم آموزشی عمومی رایگان و در دسترس همگان است. اروگوئه همچنین در شاخص توسعه انسانی سازمان ملل در رتبهای بسیار بالا قرار دارد.