امارات متحده عربی (United Arab Emirates) کشوری است در جنوب غربی آسیا و شرق شبه‌جزیره عربستان که با رشد سریع اقتصادی، معماری‌های حیرت‌انگیز، فناوری‌های پیشرفته و جاذبه‌های گردشگری متنوع، به یکی از مطرح‌ترین مقاصد جهان تبدیل شده است. این کشور که در سال ۱۹۷۱ از اتحاد هفت شیخ‌نشین شکل گرفت، امروز به الگویی از پیشرفت و توسعه در خاورمیانه تبدیل شده است.

امارات از هفت شیخ‌نشین تشکیل شده است: ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، ام‌القوین، رأس‌الخیمه و فجیره. ابوظبی پایتخت سیاسی و بزرگ‌ترین شیخ‌نشین از نظر وسعت و منابع نفتی است، در حالی که دبی قطب اقتصادی، تجاری و گردشگری کشور به شمار می‌آید.

هر شیخ‌نشین توسط یک حاکم اداره می‌شود و در سطح ملی، شورای عالی حاکمان که از رهبران این هفت شیخ‌نشین تشکیل شده، بالاترین نهاد تصمیم‌گیری کشور محسوب می‌شود. ریاست این شورا معمولاً بر عهده حاکم ابوظبی است.

امارات یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت در جهان است، اما برخلاف بسیاری از کشورهای نفتی، توانسته اقتصاد خود را متنوع کند. بخش قابل توجهی از درآمدهای ملی این کشور از گردشگری، حمل‌ونقل، تجارت، خدمات مالی و فناوری تأمین می‌شود.

دبی، به‌عنوان نماد تنوع اقتصادی، شهری است که تنها درصد اندکی از درآمد آن از نفت تأمین می‌شود. ساختارهایی چون برج خلیفه، جزایر نخل، دبی مال، منطقه آزاد جبل‌علی و مراکز مالی بین‌المللی آن، دبی را به یکی از مدرن‌ترین شهرهای جهان تبدیل کرده‌اند.

بیش از ۸۵٪ جمعیت امارات را مهاجران خارجی تشکیل می‌دهند. این مهاجران عمدتاً از کشورهای آسیای جنوبی (هند، پاکستان، بنگلادش، فیلیپین)، آفریقا و همچنین کشورهای غربی هستند. امارات نمونه‌ای از جامعه‌ای چندفرهنگی است که افراد از ادیان، زبان‌ها و سبک‌های زندگی گوناگون در آن در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.

روند مهاجرت در دهه‌های اخیر باعث شده تا زبان انگلیسی به‌عنوان زبان دوم غیررسمی در سراسر کشور گسترش یابد. با این حال، زبان رسمی کشور عربی و دین رسمی آن اسلام است.

با وجود مدرن شدن چشمگیر امارات، فرهنگ عربی و اسلامی در این کشور به‌خوبی حفظ شده است. ماه رمضان، عید فطر، عید قربان، و جشن‌های سنتی محلی با شکوه برگزار می‌شوند. پوشش سنتی، موسیقی، غذاهای عربی و مراسم‌ خانوادگی هنوز هم جایگاه ویژه‌ای دارند.

در کنار آن، امارات با احداث مراکزی چون لوور ابوظبی، اپرای دبی، موزه آینده و مراکز فرهنگی متعددی، تلاش کرده تعادل بین سنت و مدرنیته را حفظ کند.