میانمار، که پیش‌تر با نام برمه (Burma) شناخته می‌شد، کشوری است واقع در جنوب شرق آسیا، میان هند، چین، لائوس، تایلند و بنگلادش. این کشور با جمعیتی بیش از ۵۰ میلیون نفر، یکی از متنوع‌ترین ملت‌ها از نظر قومی و فرهنگی در منطقه است. میانمار دارای طبیعتی گسترده و چشم‌نواز، تاریخچه‌ای پیچیده و فرهنگی غنی است که هریک از این جنبه‌ها باعث شده‌اند این کشور به عنوان مقصدی منحصر به‌فرد در آسیا شناخته شود.

میانمار با وسعتی بالغ بر ۶۷۳٬۰۰۰ کیلومتر مربع، چهارمین کشور بزرگ در منطقه جنوب شرق آسیا به شمار می‌رود. این کشور از شمال با چین و هند، از شرق با لائوس و تایلند و از غرب با بنگلادش هم‌مرز است. سواحل وسیعی در جنوب به دریای آندامان و خلیج بنگال متصل است.

طبیعت میانمار بسیار متنوع است؛ از جنگل‌های انبوه گرمسیری در مناطق جنوبی و شرقی گرفته تا کوه‌های بلند هیمالیا در شمال. رودخانه ایراوادی، مهم‌ترین رودخانه کشور است که در قلب میانمار جاری است و نقش حیاتی در کشاورزی و حمل‌ونقل ایفا می‌کند. پارک‌های ملی، ذخایر طبیعی و مناطق حفاظت‌شده این کشور، زیستگاه گونه‌های نادر جانوری و گیاهی محسوب می‌شوند.

میانمار تاریخی طولانی و پیچیده دارد که به هزاران سال پیش بازمی‌گردد. پادشاهی‌های باستانی مانند پگان (Bagan) که در قرن‌های ۹ تا ۱۳ میلادی شکوفا شدند، بناهای تاریخی باشکلی همچون هزاران معبد و استوپاهای طلایی را بر جای گذاشتند که امروزه از جاذبه‌های مهم گردشگری به شمار می‌آیند.

در قرن نوزدهم، میانمار به تدریج تحت سلطه بریتانیا درآمد و به عنوان بخشی از هند بریتانیا اداره شد. این دوره استعمار تأثیرات عمیقی بر ساختار سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور گذاشت. در سال ۱۹۴۸، میانمار استقلال خود را از بریتانیا کسب کرد، اما دهه‌های بعد با درگیری‌های داخلی، کودتاهای نظامی و تنش‌های قومی روبرو شد.

میانمار بیش از ۱۳۰ گروه قومی مختلف دارد که بزرگ‌ترین آن‌ها برمه‌ای‌ها (Bamar) هستند که بیش از ۶۸ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. اقلیت‌های بزرگ دیگر شامل شان، کارن، روهینگیا، و چین هستند که هر کدام زبان، سنت‌ها و آداب خاص خود را دارند.

دین غالب میانمار بودایی (مذهب ترواده) است و این دین نقش بسیار مهمی در زندگی روزمره مردم دارد. معابد بودایی و بوداهای طلایی در سراسر کشور دیده می‌شوند و جشن‌ها و مراسم مذهبی بخش جدایی‌ناپذیری از فرهنگ محلی هستند.