لائوس
لائوس؛ نگین خاموش جنوبشرقی آسیا
در دل پرهیاهوی جنوبشرقی آسیا، جایی که کشورهایی چون تایلند، ویتنام و کامبوج با گردشگران پر شدهاند، لائوس همچنان آرام و بکر باقی مانده است. این کشور کوچک، محصور در خشکی و پوشیده از جنگلهای بارانی، رودخانههای خروشان و فرهنگ بودایی اصیل، مقصدی بینظیر برای عاشقان طبیعت، آرامش و تجربههای ناب فرهنگی است.
موقعیت جغرافیایی لائوس
لائوس کشوری محصور در خشکیست که در منطقهی جنوبشرقی آسیا قرار دارد. این کشور با:
چین در شمال،
ویتنام در شرق،
کامبوج در جنوب،
تایلند در غرب
و میانمار در شمالغربی همسایه است.
رودخانهی مکونگ (Mekong River) از غرب کشور میگذرد و نقش مهمی در زندگی، کشاورزی و حملونقل مردم دارد.
مردم و فرهنگ لائوس
جمعیت لائوس حدود ۷.۵ میلیون نفر است که اغلب آنها از قومیت لائو هستند. مردم این کشور به آرامی، مهماننوازی و روحیهی بودایی شناخته میشوند. زبان رسمی لائوس، لائو است، اما بسیاری از مردم، به ویژه در مناطق گردشگری، به زبان انگلیسی یا تایلندی نیز مسلطاند.
دین و باورها
حدود ۶۵٪ مردم پیرو آیین بودایی ترواده هستند. این موضوع در معابد طلایی، مراسم سنتی و زندگی روزمره مردم بهوضوح دیده میشود. راهبان بودایی نقش اجتماعی مهمی در جوامع محلی ایفا میکنند.
طبیعت بکر و سرسبز
لائوس کشوری پوشیده از جنگلهای بارانی استوایی، کوهستانهای مهآلود، غارهای آهکی و رودهای پرآب است. همین طبیعت زیبا، لائوس را به مقصدی ایدهآل برای طبیعتگردان و ماجراجویان تبدیل کرده است.
جاذبههای طبیعی:
شلالهی کوانگسی (Kuang Si Falls): یکی از زیباترین آبشارهای لائوس، با حوضچههایی فیروزهای.
غار کنگلور (Kong Lor Cave): غاری طولانی که رودخانهای درون آن جاری است.
منطقه بولاون پلاتو: با قهوهزارها و آبشارهای بینظیر در جنوب کشور.
چهار هزار جزیره (Si Phan Don): منطقهای آرام در امتداد رود مکونگ با جزایر کوچک و اقامتگاههای بومی.
فرم ارزیابی مهاجرت
5/5 - (1 امتیاز)