کوزوو (Kosovo) یکی از جوان‌ترین کشورهای جهان است که در قلب منطقه بالکان، در جنوب شرق اروپا قرار دارد. این کشور که در سال ۲۰۰۸ استقلال خود را اعلام کرد، با وجود چالش‌های تاریخی و سیاسی، توانسته است گام‌های مهمی در مسیر توسعه، بازسازی و هویت‌یابی ملی بردارد. کوزوو کشوری است با تاریخ پیچیده، فرهنگی غنی، جمعیتی پرانرژی و طبیعتی چشم‌نواز که به‌تدریج جای خود را در نقشه گردشگری و سیاست اروپا باز می‌کند.

کوزوو با کشورهای آلبانی، صربستان، مقدونیه شمالی و مونته‌نگرو مرز مشترک دارد. پایتخت این کشور شهر پریشتینا (Pristina) است. با مساحتی حدود ۱۰٬۸۰۰ کیلومتر مربع، کوزوو از نظر وسعت یکی از کوچک‌ترین کشورهای اروپا محسوب می‌شود. با این حال، جغرافیای متنوع آن شامل کوه‌های سرسبز، دره‌های زیبا، رودخانه‌های جاری و دشت‌های حاصل‌خیز، آن را به منطقه‌ای جذاب برای طبیعت‌دوستان و گردشگران تبدیل کرده است.

تاریخ کوزوو با امپراتوری‌های بزرگی چون رومی، بیزانس و عثمانی گره خورده است. در قرن بیستم، این منطقه بخشی از جمهوری فدرال یوگسلاوی بود و بعدها با فروپاشی یوگسلاوی، به منطقه‌ای مورد مناقشه بین صربستان و اکثریت آلبانی‌تبار آن تبدیل شد. درگیری‌های قومی و جنگ کوزوو در سال ۱۹۹۹ موجب دخالت نیروهای ناتو شد. نهایتاً در سال ۲۰۰۸، کوزوو به طور یک‌جانبه اعلام استقلال کرد؛ موضوعی که هنوز توسط برخی کشورها (از جمله صربستان، روسیه، و چین) به رسمیت شناخته نشده است. با این حال، بیش از ۱۰۰ کشور جهان، از جمله ایالات متحده و اکثر کشورهای اروپایی، کوزوو را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخته‌اند.

اقتصاد کوزوو هنوز در حال بازسازی پس از جنگ و گذر از دوران رکود است، اما نرخ رشد اقتصادی طی سال‌های اخیر مثبت بوده است. کشاورزی، صنایع سبک، خدمات و فناوری اطلاعات از جمله بخش‌های فعال اقتصاد این کشور هستند. بخش عمده‌ای از اقتصاد کوزوو بر مبنای حواله‌هایی است که کوزوویی‌های مهاجر به خانواده‌های خود ارسال می‌کنند. دولت در تلاش است با جذب سرمایه‌گذاری خارجی و اصلاحات اقتصادی، پایه‌های رشد پایدار را تقویت کند.