گویان، کشوری کوچک در شمال شرقی آمریکای جنوبی، یکی از معدود کشورهای این قاره است که زبان رسمی آن انگلیسی است. با طبیعتی دست‌نخورده، فرهنگ چندقومیتی، منابع طبیعی غنی و موقعیتی جغرافیایی منحصربه‌فرد، گویان ترکیبی از تاریخ استعمار، تنوع فرهنگی و توسعه نوظهور اقتصادی است. این کشور مرز میان آمریکای لاتین و دنیای کارائیب را ترسیم می‌کند و با ویژگی‌های خاص خود، توجه بسیاری از ماجراجویان، زمین‌شناسان و علاقه‌مندان به طبیعت را به خود جلب کرده است.

گویان از شمال به اقیانوس اطلس، از شرق به سورینام، از جنوب به برزیل و از غرب به ونزوئلا محدود می‌شود. وسعت این کشور حدود ۲۱۵٬۰۰۰ کیلومتر مربع است، اما جمعیت آن کمتر از ۸۰۰٬۰۰۰ نفر است که باعث شده یکی از کم‌جمعیت‌ترین کشورهای آمریکای جنوبی باشد.

گویان دارای آب‌وهوای گرمسیری و مرطوب است. جنگل‌های بارانی انبوه، رودخانه‌های پرآب و تنوع زیستی فوق‌العاده، چهره طبیعی این کشور را شکل داده‌اند. یکی از مشهورترین نمادهای طبیعی گویان، آبشار کایتور (Kaieteur Falls) است که از نظر ارتفاع، یکی از بلندترین و تماشایی‌ترین آبشارهای جهان به شمار می‌رود.

تاریخ گویان با سکونت اقوام بومی آراواک و کاریب آغاز شد. در قرون ۱۶ و ۱۷، این منطقه مورد توجه استعمارگران اروپایی قرار گرفت. هلندی‌ها نخستین کسانی بودند که مستعمراتی در گویان ایجاد کردند، اما در قرن ۱۹، این مستعمره به تصرف بریتانیا درآمد و به نام «گویان بریتانیایی» شناخته شد.

در دوران استعمار، اقتصاد این منطقه عمدتاً بر پایه مزارع نیشکر و استفاده از نیروی کار برده از آفریقا بنا شده بود. پس از لغو برده‌داری در قرن ۱۹، کارگران قراردادی از هند، چین و سایر نقاط به گویان آورده شدند. همین امر پایه‌گذار ترکیب قومی متنوعی شد که امروز در جامعه گویان دیده می‌شود.

در سال ۱۹۶۶، گویان از بریتانیا استقلال یافت و به یک جمهوری مستقل تبدیل شد. از آن زمان تا کنون، این کشور مسیرهای مختلفی در سیاست، اقتصاد و توسعه طی کرده و در دهه‌های اخیر با چالش‌ها و فرصت‌های زیادی مواجه شده است.