گرینلند، نامی که شاید در نگاه اول یادآور دشت‌های یخ‌زده و سرمای طاقت‌فرسا باشد، اما این سرزمین پهناور و نیمه‌ناشناخته، واقعیت‌هایی دارد که کمتر در ذهن‌ها نقش بسته‌اند. جزیره‌ای که بزرگ‌ترین در نوع خود در جهان است، اما جمعیتی کمتر از یک شهر کوچک دارد. با وجود یخ‌زدگی‌های گسترده، فرهنگ بومی گرم و مهمان‌نواز، منابع طبیعی غنی و مناظری که هر گردشگری را مبهوت می‌کند، گرینلند همچنان یکی از جواهرات ناشناخته زمین باقی مانده است.

گرینلند در شمال اقیانوس اطلس و شرق کانادا قرار دارد و بخش عمده‌ای از آن در درون مدار قطب شمال واقع شده است. با مساحت بیش از ۲.۱ میلیون کیلومتر مربع، این جزیره بزرگ‌ترین جزیره غیرقاره‌ای در جهان به شمار می‌رود. با این حال، ۸۰٪ از سطح آن با یخ پوشیده شده است.

اقلیم گرینلند قطبی و نیمه‌قطبی است. زمستان‌هایی بسیار سرد و طولانی، و تابستان‌هایی کوتاه اما گاهی نسبتاً معتدل، ویژگی‌های اصلی آب‌وهوای این سرزمین هستند. در برخی از نقاط ساحلی، دما در تابستان به بالای صفر می‌رسد، اما نواحی داخلی همچنان در تمام سال سرد باقی می‌مانند.

گرینلند دارای یک نظام خودمختاری تحت حاکمیت دانمارک است. دولت محلی آن، که در شهر نوک (Nuuk) واقع شده، مسئول امور داخلی همچون آموزش، سلامت، محیط زیست و منابع طبیعی است. در حالی‌که سیاست خارجی و دفاعی همچنان در اختیار دولت مرکزی دانمارک باقی مانده است.

سیاست در گرینلند اغلب حول محور استقلال، توسعه اقتصادی و حفاظت از محیط زیست می‌چرخد. بسیاری از ساکنان گرینلند رویای استقلال کامل را در سر دارند، اما ملاحظات اقتصادی و سیاسی باعث شده تا این مسیر با احتیاط طی شود.

جمعیت گرینلند حدود ۵۶ هزار نفر است که اکثراً از قوم اینوئیت هستند. این مردم با فرهنگ بومی، زبان خاص خود (گرینلندی یا کالالیسوت)، و سبک زندگی منحصربه‌فردی که با طبیعت سخت اطرافشان سازگار است، شناخته می‌شوند.

زبان رسمی گرینلندی است، اما زبان دانمارکی نیز گسترده استفاده می‌شود. دین غالب مردم مسیحیت (پروتستان لوتری) است، اما باورهای بومی نیز در میان برخی از افراد رایج است.

فرهنگ مردم گرینلند ترکیبی است از سنت‌های شکار و ماهیگیری، اسطوره‌های اسکیمویی، موسیقی فولکلور، لباس‌های سنتی رنگارنگ، و احترام عمیق به طبیعت.

زندگی در گرینلند با بسیاری از نقاط جهان متفاوت است. بسیاری از مردم هنوز به روش‌های سنتی ماهیگیری، شکار نهنگ و فوک، و استفاده از سگ‌های سورتمه برای جابجایی پایبندند.

در مناطق شهری مانند نوک، زندگی مدرن‌تر است، اما هنوز هم محدودیت‌های فراوانی از جمله قیمت بالای کالاها (به‌دلیل واردات از خارج)، محدودیت در زیرساخت‌های پزشکی و آموزشی، و وابستگی به آب‌و‌هوا دیده می‌شود.

اقتصاد گرینلند عمدتاً بر پایه ماهیگیری و صادرات محصولات دریایی (مانند میگو و ماهی هالیبوت) استوار است. این کشور همچنین یارانه‌های قابل‌توجهی از دانمارک دریافت می‌کند که حدود نیمی از بودجه سالانه‌اش را تشکیل می‌دهد.

با این حال، در دهه‌های اخیر تلاش‌هایی برای تنوع‌بخشی به اقتصاد از طریق استخراج منابع معدنی (مانند آهن، اورانیوم، طلا و نادر خاکی‌ها)، گردشگری قطبی و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر آغاز شده است.

ذوب شدن یخ‌های قطبی – هرچند نگران‌کننده برای محیط زیست – دسترسی به برخی از منابع زیرزمینی را آسان‌تر کرده و توجه سرمایه‌گذاران خارجی را جلب نموده است.