چاد، کشوری محصور در خشکی واقع در مرکز آفریقاست که با وجود منابع طبیعی غنی، تاریخ پر فراز و نشیب و مردمانی متنوع، همچنان برای بسیاری ناشناخته مانده است. این کشور که در میان صحراها، دریاچه‌ها و دشت‌های پهناور قرار دارد، ترکیبی از فرهنگ‌های عربی، آفریقایی و بومی را در خود جای داده است. اگرچه چاد با چالش‌های متعددی از جمله فقر، بی‌ثباتی سیاسی و تغییرات اقلیمی روبه‌روست، اما همچنان دارای پتانسیل‌های عظیمی در زمینه گردشگری، کشاورزی و منابع معدنی است.

چاد در مرکز شمال قاره آفریقا واقع شده و با لیبی از شمال، سودان از شرق، جمهوری آفریقای مرکزی از جنوب، و نیجر، نیجریه و کامرون از غرب هم‌مرز است. این کشور با مساحت حدود ۱٬۲۸۴٬۰۰۰ کیلومتر مربع، پنجمین کشور بزرگ آفریقا به شمار می‌رود.

آب‌وهوای چاد از شمال به جنوب تغییر می‌کند:

 شمال: آب‌وهوای صحرايی و بسیار خشک (بخش‌هایی از صحرای بزرگ آفریقا)

 مرکز: منطقه ساحلی خشک با بارش اندک

 جنوب: ناحیه‌ای نسبتاً مرطوب با دشت‌های سرسبز و قابل کشت

مهم‌ترین ویژگی طبیعی چاد، دریاچه چاد است که یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های آفریقا و منبع اصلی آب برای میلیون‌ها نفر از مردم منطقه است، اما در دهه‌های اخیر به دلیل تغییرات اقلیمی و استفاده بی‌رویه، به‌شدت کوچک‌تر شده است.

چاد تاریخی کهن دارد که به قرن‌ها پیش بازمی‌گردد، زمانی که امپراتوری‌ها و پادشاهی‌های مختلفی در این سرزمین شکوفا شدند.

 مهم‌ترین دوره‌های تاریخی:

پادشاهی کانم–بورن (قرن ۹ تا ۱۹ میلادی): یکی از قدرتمندترین امپراتوری‌های آفریقایی که در شرق دریاچه چاد شکل گرفت.

پادشاهی وادای و باقرمی نیز در دوران پیش از استعمار از مراکز مهم قدرت بودند.

 در قرن ۱۹، چاد هدف نفوذ استعمارگران فرانسوی قرار گرفت و در نهایت به مستعمره فرانسه تبدیل شد.

 در سال ۱۹۶۰، چاد استقلال خود را از فرانسه به‌دست آورد، اما پس از آن دستخوش کودتاهای متعدد، جنگ‌های داخلی و بی‌ثباتی سیاسی شد.

 در دهه‌های اخیر، اگرچه گام‌هایی برای توسعه برداشته شده، اما درگیری‌های داخلی، گروه‌های شورشی و تهدیدات منطقه‌ای همچنان بر ثبات کشور تأثیر گذاشته‌اند.