بلغارستان، کشوری در جنوب شرقی اروپا و در قلب منطقه بالکان، یکی از کهن‌ترین سرزمین‌های قاره سبز است که تاریخ، طبیعت بکر و فرهنگی غنی را در خود جای داده است. با اینکه در میان کشورهای مشهور اروپایی کمتر نامی از آن به گوش می‌رسد، اما بلغارستان گنجینه‌ای از زیبایی‌های پنهان است؛ از صومعه‌های قرون وسطایی گرفته تا سواحل دریای سیاه و کوهستان‌های پوشیده از جنگل. این کشور در سال‌های اخیر به یکی از مقاصد محبوب گردشگران و علاقه‌مندان به تاریخ و ماجراجویی تبدیل شده است.

بلغارستان با کشورهایی چون رومانی، صربستان، مقدونیه شمالی، یونان و ترکیه مرز زمینی دارد و از شرق به دریای سیاه متصل است. طبیعت این کشور بسیار متنوع است: رشته‌کوه‌های رودوپه، ریلا و بالکان که زمستان‌ها پذیرای اسکی‌بازان هستند، دریاچه‌ها و رودخانه‌های پرآب، دشت‌های حاصلخیز و سواحل طلایی در کنار دریای سیاه.

یکی از زیباترین مناطق طبیعی بلغارستان پارک ملی “ریلا” است که شامل بلندترین قله بالکان، یعنی قله موسالا با ارتفاع 2925 متر، می‌شود. همچنین “هفت دریاچه ریلا” از مشهورترین جاذبه‌های طبیعی بلغارستان محسوب می‌شود و هر سال هزاران گردشگر را جذب می‌کند.

تاریخ بلغارستان به هزاران سال پیش بازمی‌گردد. در دوران باستان، این سرزمین محل سکونت قوم تراکیان بود؛ قومی هندواروپایی که آثار باستانی ارزشمندی از خود بر جای گذاشته‌اند. بعدها این سرزمین به تصرف امپراتوری روم و سپس بیزانس درآمد.

در قرن هفتم میلادی، اولین امپراتوری بلغار به وجود آمد که به‌سرعت قدرت گرفت و با امپراتوری بیزانس رقابت می‌کرد. در سده‌های بعد، بلغارستان بین قدرت‌های مختلفی همچون بیزانس، عثمانی و روسیه دست‌به‌دست شد. نزدیک به پنج قرن تحت سلطه عثمانی بود و این دوره تأثیر عمیقی بر فرهنگ، زبان و مذهب مردم گذاشت.

بلغارستان در قرن نوزدهم با قیام‌های مردمی به استقلال رسید و در نهایت در سال ۱۹۰۸ به‌صورت رسمی استقلال خود را اعلام کرد. این کشور در جنگ‌های جهانی و دوران جنگ سرد نیز نقش‌های سیاسی و نظامی مهمی داشت و پس از فروپاشی بلوک شرق، وارد دوره‌ای جدید از توسعه شد.