آلبانی کشوری کوچک اما جذاب در جنوب شرقی اروپا و در منطقه بالکان است. این کشور با تاریخ پرفراز و نشیب، طبیعتی حیرت‌انگیز، فرهنگ غنی و مردم خون‌گرم، در سال‌های اخیر به یکی از مقاصد گردشگری رو‌به‌رشد تبدیل شده است. با وجودی که آلبانی سال‌ها در انزوا قرار داشت، امروز به‌سرعت در حال توسعه و بازگشایی درهای خود به روی جهان است. در این مقاله با ویژگی‌های منحصربه‌فرد این کشور زیبا بیشتر آشنا می‌شویم.

آلبانی در جنوب شرقی اروپا و در بخش غربی شبه‌جزیره بالکان واقع شده و با کشورهای یونان، مونته‌نگرو، کوزوو و مقدونیه شمالی هم‌مرز است. از سمت غرب به دریای آدریاتیک و از جنوب غربی به دریای ایونی دسترسی دارد. همین موقعیت جغرافیایی باعث شده آلبانی دارای سواحل زیبا، کوه‌های چشم‌نواز و دره‌های سرسبز باشد.

بلندترین نقطه آلبانی قله کوراب (Korab) با ارتفاع حدود ۲۷۵۳ متر است. رودخانه‌های متعددی از میان این کشور می‌گذرند و دریاچه‌های معروفی مانند اوهرید، اسکادار و پرسپا در مرزهای آن قرار دارند.

تاریخ آلبانی به دوران باستان بازمی‌گردد و این کشور یکی از مراکز اولیه تمدن ایلیری‌ها بود. بعدها یونانی‌ها، رومی‌ها و بیزانسی‌ها بر این سرزمین حکومت کردند. با گسترش امپراتوری عثمانی در قرن پانزدهم، آلبانی به مدت حدود ۴۰۰ سال تحت سلطه عثمانی بود.

در سال ۱۹۱۲ آلبانی استقلال خود را اعلام کرد، اما پس از آن با دوره‌های طولانی بی‌ثباتی سیاسی روبه‌رو شد. در دوران جنگ جهانی دوم به اشغال ایتالیا و سپس آلمان درآمد و پس از آن در دوران جنگ سرد، تحت حکومت دیکتاتوری انور خوجه قرار گرفت. این دوران با انزوای کامل بین‌المللی و سیاست‌های سخت‌گیرانه کمونیستی همراه بود.

سرانجام در دهه ۱۹۹۰، با فروپاشی رژیم کمونیستی، آلبانی وارد دوران جدیدی از دموکراسی، توسعه و ارتباط با غرب شد. امروز این کشور عضو ناتو است و در مسیر عضویت در اتحادیه اروپا گام برمی‌دارد.

آلبانی حدود ۲.۸ میلیون نفر جمعیت دارد. قوم غالب مردم، آلبانیایی هستند و زبان رسمی آن‌ها نیز آلبانیایی (Shqip) است؛ زبانی منحصربه‌فرد که شاخه‌ای مستقل از زبان‌های هندواروپایی به شمار می‌رود.

در مورد مذهب، جامعه آلبانی تنوع قابل توجهی دارد:

 مسلمانان (اکثراً سنی) حدود ۵۵٪

 مسیحیان (کاتولیک و ارتدوکس)

 جامعه‌ای از بکتاشی‌ها که نوعی از تصوف اسلامی است

نکته جالب اینجاست که آلبانی یکی از سکولارترین جوامع اروپا محسوب می‌شود و همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان در آن مثال‌زدنی است.

آلبانی پس از دوران کمونیسم، اقتصاد بسته خود را به یک اقتصاد بازار آزاد تبدیل کرد. با وجود چالش‌هایی مانند بیکاری، فساد و مهاجرت نیروی کار، این کشور پیشرفت‌های قابل توجهی داشته است.